حال خوب با ورزش - وبلاگ درخشان 92

به گزارش وبلاگ درخشان 92، قصه حال خوب بودن ها فرق نموده. الان همین که دوست و رفیق و آشنا و خانواده را زنده می بینی که ماسک روی صورت دارند، سرفه نمی نمایند، مریض نیستند و یک تماس تلفنی با تو می گیرند؛ می زنی روی زانویت و می گویی:خدا را شکر که سالم هستند.

به گزارش وبلاگ درخشان 92 به نقل از روزنامه وبلاگ درخشان 92 ، قدیم ترها، پدرها، پدربزرگ ها، مادرها، مادربزرگ ها یک حرفی می زدند از دلخوشی های زمان خودشان. حرف همه شان هم تقریبا یکی بود و همه هم بارها از زبان شان شنیده بودیم که می گفتند دل خوش سیری چند؟ تازه آنها واقعا خوش بودند!

امروز اما دل خوش سیری چند؟ امروز که با مترو می آمدم جوانکی داشت تلفن همراهش را بالا و پایین می کرد. مدام فیلمی را به دوستش نشان می داد و می گفت:لامصب حسن یزدانی اجازه نمی دهد حریفانش آب بخورند. مادرم به من گفت پاشو برو از توی آشپزخانه چاقو را بیاور، رفتم و برگشتم دیدم حسن نیست!کشتی تمام شده و کارشناسان دارند درباره کشتی او حرف می زنند.

حال خوش یعنی چه؟ یعنی وسط دست و پا زدن در کرونا، وسط درخواست های مدام مردم از دولت برای خرید واکسن و وسط این همه گرفتاری، مرگ و میر، آمارهای وحشتناک و روزهای بدتر از دیروز، در یک مستطیل سبز 12-11 تا بازیکن فوتبال چنان ناخنی روی پوستت می کشند که دلت قنج می رود.

حسش نموده اید حتما. اگر نه که اجازه بدهید تعریف کنم برایتان. مثلا همین استقلال. بازی با الاهلی عربستان در خاک این کشور. زدن 5 گل به آنها در جده و یک پیروزی دلچسب. آخ که چه کیفی داد! یا همین بازی یکی- دوشب قبل شان با الشرطه عراق. بازی با عراقی ها همواره داستان های خودش را دارد.

هر وقت با تیم های ایرانی بازی دارند یک مسئله ای - چیزی درست می نمایند. اما استقلال خوب بردشان. بعید است تا سال ها سال بعد یادشان برود. همین کار را پرسپولیس، تراکتور و فولاد هم کردند.

در دل روزهایی که چشم ها دو دو می زنند برای شنیدن یک خبر خوب، اینها غنیمت هستند. حال خوب هایی که مثل روزنه ای از دل سیاهی ها بیرون زده و دارد خودنمایی می نماید. نوری که نوید روزهای خوب را می دهد که بالاخره می گذرد این روزهای سخت. خبرهای خوب هم هستند. همه اش مرگ و میر نیست. این طرف قصه زندگی جریان دارد؛ شاید مثل قدیم نباشد اما چرخش دارد می چرخد. می گذرد این روزگار و بالاخره روزی می آید که زیر یک خم اتفاقات تلخ گرفته می گردد و کرونا، مسائل معیشتی،مالی و ...خاک می شوند در تشک این زندگی. آن روزها نزدیک هستند اما آنچه که مهم است لبخند شیرینی است که از دل ورزش و ورزشی ها بیرون می آید، لبخندی که غنیمت است در این روزهای یاس و ناامیدی. می گذرد این روزگار، می گذرد.

مازیار فیروزی - گروه ورزش / روزنامه وبلاگ درخشان 92