فرمول نجات سفر چیست؟
به گزارش وبلاگ درخشان 92، گردشگری به صفر رسیده است؛ این عبارت را وزیر میراث فرهنگی و گردشگری در وصف احوال صنعت گردشگری در دوران کرونا، به کار برد. مساله دنیا و نه تنها ایران، اکنون این است که چگونه می توانند این صنعت جوان که تا چهار ماه پیش رشد پرشتابی را تجربه می کرد و رقیب سرسختی برای صنایع دیگر شده بود، نجات دهند، چگونه می توانند اعتماد گردشگران را دوباره بدست آورند؟ و آیا می توانند فرمولی را برای نجات سفر بیابند؟
ایسنا: محمدرضا پوینده ـ مدیرعامل گروه هتل های ایرانگردی و جهانگردی ـ در نوشتاری که در اختیار این خبرگزاری قرار داده، برای رسیدن به پاسخ این پرسش ها، نگاهی داشته به بعضی اقدامات در ایران برای حمایت از اقتصاد توریستی و هتلداری و با تشریح نقش دولت و مردم در حمایت از اقتصاد این صنعت، راه کارهایی را برای برون رفت توریستی از بحران پیشنهاد نموده است.
به تحلیل او، تزریق نقدینگی تنها راه نجات کسب و کارهای توریستی است. پوینده که در کارنامه حرفه ای اش تجربه مدیریت در ساختارهای دولتی و خصوصی توریستی را دارد، معتقد است: برای تجدید قوای پساکرونا، لازم است دولت با درنظر دریافت تعطیلاتی دیگر و تخصیص وام های ارزان، بار دیگر به سفر رونق بخشد.
یادداشت محمدرضا پوینده ـ مدیرعامل گروه هتل های ایرانگردی و جهانگردی ـ را در ادامه می خوانید: یکی از اقدامات خوب برای کاهش صدمات مالی وارده به حوزه توریستی استمهال یا بخگرددگی کامل اجاره بهای اماکن و فضاهای توریستی واگذار شده به بخش خصوصی در طول دوره تعطیلی یا افزایش دوره بهره برداری برحسب شرایط چهارچوبِ واگذاری به منظور جلوگیری از انتشار ویروس کرونا از سوی وزارت میراث فرهنگی، توریستی و صنایع دستی بود که در شرایط فعلی یاریی مهم برای فعالان این حوزه محسوب می گردد. اما باید در نظر داشت این تنها یکی از اقدامات لازم برای جلوگیری از ضرر و زیان بیش از حدِ فعالان این حوزه است اما جبرانی برای درآمدِ صفرِ حاصل از گردگشگری هتل ها و اقامتگاه های توریستدی نیست.
دولت چند بسته حمایتی شامل تعویق سه ماهه پرداخت اقساطِ تسهیلات، مالیات، بیمه تأمین اجتماعی کارفرمایان و حامل های انرژی برای صنایع دستی و تأسیسات توریستی اختصاص داده است که در صورت تحقق بازخورد خوبی از این راه حل دریافت خواهد شد. اما با توجه به گستردگی بعضی مجموعه ها از جمله هتل های زنجیره ای و همچنین آسیب پذیری بعضی مجموعه های کوچکترهمانند بوم گردی ها، احتیاج به برنامه ای گسترده تر همچون تنفسی یک ساله برای استمهال وام های دریافتی در حوزه توریستی است تا صاحبان مراکز و تأسیسات توریستی در شرایط به وجود آمده اقدام به تعدیل ناخواسته نیروهای خود یا تغییر کاربری این مراکز ننمایند. این درحالی است که در صورت تخصیص پیدا نکردن اعتبار، ناخواسته این اقدام رخ خواهد داد.
با تزریق نقدینگی به وسیله ارائه تسهیلات خاص و در نظر دریافت وام های کم بهره و بلاعوض به فعالان و مجموعه های توریستی کشور اعم از هتل ها تا میزان قابل توجهی قادر به جبران خسارات ناشی از این رکود خواهیم بود.
از آنجا که همه گیری این ویروس جهانی است، استفاده از تجارب و راه حلهای سایر کشورها به منظور تسریع در راه اندازی چرخه های مالی در حوزه های مختلف اعم از توریستی امری اجتناب ناپذیر است.
حوزه توریستی پیش از بروز و ظهور کرونا در نیمه دوم سال 98 به واسطه اتفاقات و حوادث منطقه ای و داخلی تحت تاثیر نهاده شد و متأسفانه شاهد زیان پیش بینی نشده ای در این حوزه بودیم، در آستانه نوروز نیز با شیوع ویروس کرونا این آسیب ها بیشتر شد و بسیاری از تأسیسات توریستی در کشور دوباره متحمل ضرر شدند و بسیاری از برنامه ریزی های مربوط به این دوران نیز متوقف شد.
با توجه به اینکه صنعت توریستی در ابعاد عظیم امروزی در کشورمان یک صنعت نوپاست نباید ساده از کنار آسیب های متحمل شده بگذریم و لازم است درکنار صیانت هرچه بیشتر از ریشه های کهن این صنعت همچون هتل های زنجیره ای به ایجاد برنامه های سازنده برای رونق سفر و توریستی بعد از مهار کرونا در کشور نیز اندیشید و تمام امکانات را در این جهت به کار گیریم. در این راستا بازگشایی آن دسته از واحدهای اقامتی و توریستی بعد از اتمام یک دوره تعطیلی موفقیت آمیز خواهد بود که در زمان رکود و تعطیلات، بستری مناسب برای تحریک تقاضای توریستان فراهم نموده باشند. عملی کردن این مهم تنها با همکاری دوجانبه دولت و فعالان حوزه توریستی امکان پذیر است. دولت با درنظر دریافت فرصتی مناسب برای تجدید قوای پساکرونا با در نظر دریافت تعطیلات قادر به ایجاد بستری خوب برای سفر کردن تمام اقشار مختلف است و در کنار آن تخصیص وام های ارزان قیمت در قالب سفر کارت به نهادهای گوناگون قطعاً میل به سفر را دوچندان می نماید.
در این بین احتیاج به برندسازی مجدد مجموعه های توریستی امری است ضروری و برای این منظور رسانه ها با معرفی هرچه بهتر و بیشتر جاذبه های توریستی توریستی استان ها، مجموعه های توریستی اقامتی و خدماتی ارائه شده توسط این مجموعه ها می توانند نقش به سزایی برای جذب توریست در زمان پسا کرونا ایفا نمایند چراکه همیشه تبلیغات جذاب و مستمر تأثیر مثبتی در ذهن مخاطب برای خرید یک محصول کوچک دارد، پس قطعاً برای حفظ این سرمایه ملی که همان توریست است و متقاعد کردن او برای هزینه زمان و پول خود در یک مجموعه اقامتی احتیاج به تبلیغات متداوم، تاثیرگذار و هدفمند است.
پتانسیل های توریستی ایران زیبا آنقدر بالاست که برای معرفی آن به مخاطب باید زمان صرف کرد. برای تبلیغات هرچه گسترده تر باید تمام ابزارهای تبلیغاتی از جمله شبکه های اجتماعی بیش از پیش هدفمند به معرفی جاذبه ها و مراکز توریستی بپردازند و این نکته را یادآور شوند که نقش توریستی در بازگرداندن مردم به زندگیِ عادی در دوران پسا کرونا غیرقابل چشم پوشی است.
از سویی دیگر، هتل ها و مجموعه های اقامتی با کاهش 50 درصد هزینه های اقامت می توانند سهمی عظیم برای جبران ضررهای مالی و همچنین بازگشت سود داشته باشند.
مراکز اقامتی با رعایت پروتکل های بهداشتی می توانند در جلب رضایت توریست و تسلی خاطر او موثر باشند. در این زمان حائز اهمیت است که معرفی مستقیم این مراکز از سوی رسانه ها و وزارت میراث فرهنگی، توریستی و صنایع دستی، خود سبب اطمینان خاطر دوچندان توریست می گردد.
مردم عزیز نیز در این دوران می توانند بهترین سرمایه گذاری مالی خود را با حمایت از صنعت توریستی انجام دهند و با پیش رزرو کردن واحدهای اقامتی توریستی می توانند ارزان تر از زمان پیک سفر و پسا کرونا برنامه ریزی برای برای یک سفر مالی و حمایتی را در دستور کار قرار دهند و مهمتر از آن نقشی پررنگ برای حفظ و حمایت از صنعت توریستی کشور و یاری به اقتصاد توریستی شهر و کشورمان داشته باشند.
منبع: توریسم آنلاین